Var olabilmek üzerine..

Doğmak , köklenmek , beslenmek , yeşermek , parçanı bırakmak , bıraktığın yerden tekrar yeşermek..

Bugünlerde yaklaşık 1 yıl önce kaybettiğim babamın yasını yaşıyorum. Biliyorum ki o içimde benimle birlikte her gün tekrar doğuruyor, parçaları içimde tekrar yeşeriyor ve benimle birlikte hep var olacak...

Babamın kaybı bugünlerde bana acı veriyor. Acıyı yok saymaya çalışmadan yaşamak, kabul etmek , bizdeki anlamlarını keşfetmek çok kıymetli..

Babam sadece benim için baba değildi , anlıyorum ki en iyi dostlarından , en büyük destekçilerimden biriydi de aynı zamanda..

Telefonun bir ucundayken şimdi onunla bağ kurmak istediğimde iç dünyama dönmek kadar yakın bana..

Fiziksel olarak yokluğu üzse bile biliyorum ki babam bedeninden çok daha fazlasıydı.. Ve şanslıyım ki o kısım içimde oldukça büyük yer kaplıyor..

Babamdan almış olduğum bir çok şey bugün Bilge'yi Bilge yapmaya çalışan şeyler...

İsmimi babamın koymuş olmasın da etkisi büyük olabilir:)

Bilge olmaya çalıştığım bu yolda , hep içimde beni yüreklendiren , sorgulatan , sevebilen parçalarınla beni desteklediğin için teşekkürler babacığım..